بدون توجه به نوع نور(طبیعی یا مصنوعی) می توان گفت که جهت نور نتیجه ی عکس را مشخص خواهد کرد.می توان تنها با تنظیم مناسب جهت نور در صحنه عکاسی یک عکس شاد و زیبا خق کرد و اگر نور را به درستی تنظیم نکنیم ممکن است ظاهر عکس را برهم ریخته و نامنظم جلوه دهد.
مفاهیم اولیه نورپردازی که در گذشته به آنها اشاره شد،هم برای نورهای ثابت و هم برای فلاش ها صدق می کند،به منظور آموزش و درک بهتر این دوره نشان دادن نمونه های استفاده ی نورثابت ساده تر و قابل فهم تر خواهد بود.
نورپرادازی استدیویی دارای 5 زاویه ی اصلی است که عبارتند از تابش نور ازجلوی سوژه،تابش نور از کناره های سوژه، تابش نور از بالای سوژه و تابش نور از پشت سوژه.می توان پنجمین زاویه راهم نور از پایین در نظر گرفت،البته ین سبک نورپردازی اغلب برای فیلمهای ترسناک است ومعمولا برای عکاسی پرتره استفاده نمی شود.
نورپردازی از جلوی سوژه بعنوان نورپردازی زیبایی نیز شناخته می شود زیرا معمولاً افرادی که سوژه عکس هستند را زیباتر نشان می دهد.
یکی از مزایای نورپردازی در استودیو این است که در هر زمان از شبانه روز و در هر شرایط آب و هوایی مانند هوای صاف و یا بارانی می توان نور را کنترل کرد.
زاویه ی نورپردازی از جلو به سمت سوژه تابیده می شود معمولا جلوه ی مسطح (FLAT) را ایجاد می کند.همچنین این سبک نورپردازی عیب های ظاهری چهره ی افراد مانند چین و چروک ها ویا برجستگی هارا حذف می کند.مناسب ترین زاویه نورپردازی برای عکاسی از خانم ها از جلو است.
به منظور نورپردازی از جلو به روی سوژه ی عکاسی به یک نورپرداز نیاز داریم که به روی یک پایه قرار گرفته است.اگر میخواهیم نور مستقیم و از جلو به سمت سوژه بتابد باید نورپرداز را دقیقا روبروی سوژه قرار دهیم.(برای مثال یک نور فلورسنت که به یک سافتباکس به منظور ملایم سازی نور نصب شده است.)
اگر در زاویه ی نور از جلو عکاسی میکنیم باید فضای کافی را برای نورپردازی مهیا کنیم،و همچنین باید دقت کنیم که نور نباید بیش از حد بالاتر از سر سوژه قرار بگیرد.اگر نور بیش از حد بالاتر از سوژه باشد باعث تیرگی زیر چشم می شود و اگر به صورت صحیح نورپردازی نماییم صورت فرد کاملا روشن می شود.
از مهمترین مزایای نورهای فلورسنت این است که بیش از حد گرم نمی شود،بنابراین نور سوژه را اذیت نمی کند. اگر کمی پایه نور را بالاتر ببریم تصویر حالت دراماتیک پیدا می کند.
حال نورپردازی از کنارهارا بررسی میکنیم. اگر به بخش نورپردازی از جلو علاقه مند هستید،نورپردازی از کنارها نقطه ی مناسبی برای شروع تجربه ی نورپردازی است.
همانطور که می دانیم حالت واقعی عکس 2 بعدی است اما می توان با استفاده از نورپردازی جزئیات چهره را برجسته کرد،بافت هارا نمایان کرد و به عکس جلوه ی 3 بعدی ایجاد نمود.در فضای باز و با نور طبیعی،زمانی که نور خورشید در حالت غروب و یا طلوع کردن است و نور کمتری نسبت به دیگر زمان ها در روز دارد،می توانیم از حالت نورپردازی از کنارها استفاده نماییم.
همچنین می توانیم از نورهای استدیویی در آتلیه ها و در هر زمان از روز،نورپردازی کنیم که این یکی از زیبایی های و مزایای نورهای مصنوعی به شمار می رود.
حال می خواهیم از نورپردازی از کناره ها برای عکاسی استفاده نماییم.هدف اصلی استفاده از نورپردازی از کناره ها مصمم بودن عکاس به برجستگی جزئیات و چهره ی سوژه ی عکس و همچنین بخشیدن عمق به تصویر است.اگر از نور را از کنار به سوژه بتابانیم عکس ما حالت دراماتیک بیشتری خواهد داشت.
برای جلوگیری از نمایان شدن چین و چروک ها و ایراد ها در چهره ی سوژه در نورپردازی از کنار، باید دستگاه نورپرداز را طوری نصب کنیم که نور به سمتی از چهره بتابد که در آن چین و چروک کمتری وجود داشته باشد و چون تنها یک طرف از صورت نمایان می شود بهتر است که قسمتی از چهره ی سوژه که دارای چین و چروک و عیب های بیشتری است در سمت تاریک چهره ی سوژه قرار بگیرد.
اگر ارتفاع پایه ی نور خودرا تغییر دهیم می توانیم عکس های مختلفی را از چهره ی سوژه، عکس بگیریم.اگر ارتفاع پایه نور خودرا کمی افزایش دهیم می توانیم عکس متفاوتی را خلق نماییم.زمانی که از یک فرد عکاسی میکنیم وما نیازی به ثابت ایستادن در یک نقطه وجود ندارد.
بعنوان یک عکاس می توانید موقعیت خودرا تغییر دهید تا بتوانید از زوایای مختلفی عکاسی کنید.می توانید با تغییر زاویه ی نور و یا تغییر زاویه ی چهره ی و یا مکان فرد سوژه ی عکس متفاوتی را خلق نمایید.
نور از بالا :
مطمئنا شما همراه دوستان ویا خانواده در فضای بیرون و در زیر نور خورشید عکاسی کرده اید،و یا در رستوران ها و کافه ها به همراه دوستان خود عکس هایی میگیرید که به دلیل زاویه ی تابش نور از سمت بالا خطوط و چروک صورت شما گاها بیش از حد نمایان می شوند.
در عکاسی،اگر نورهای استدیویی در بالای سر سوژه قرار بگیرد همین اتفاق رخ می دهد.حال میخواهیم نور را از بالا به سوژه ی عکس بتابانیم.لازم به ذکر است که این نورپردازی برای عکاسی از افراد کچل و یا موهای کم پشت مناسب نیست.
معمولا به هنگام نورپردازی در عکاسی،از یک نور کمکی جهت پوشش سایه ها استفاده می شود.نورپردازی از بالا باعث ایجاد سایه در زیر چشمان سوژه می شود. اگر در استودیو نورهای دیگری بجز نور مخصوص عکاسی وجود داشته باشد،به سوژه ی عکس نیز تابیده می شود و باعث ظاهر شدن این نورها در چشمان سوژه می شود که باعث کاهش جذابیت عکس می شود.
نور از پشت :
چهارمین جهت نورپردازی که میخواهیم با آن عکاسی نماییم نورپردازی از پشت سر سوژه است.این سبک نورپردازی در فضای باز، زمانی اتفاق می افتد که نور خورشید از پشت به سوژه می تابد.این نور می تواند یک نور ضعیف با حالت نیمه شفاف ویا انعکاس در لنز باشد و سوژه را شفاف نشان دهد.
نورپردازی از پشت به این معنی است که شما باید به سمت نور عکاسی نمایید و مهمترین نکته در این باره این است که نور را به درستی تنظیم کنید بطوری که یک نورکم دور سوژه ایجاد شود و باعث روشنایی موهای سوژه و برجستگی آنها می شود.
در نورپردازی پرتره این سبک نورپردازی به نام نور پرادازی به روی مو شناخته می شود.
حال نور را پشت سر سوژه تنظیم میکنیم تا مفاهیم بالارا بهتر درک کنیم.در این سبک از نورپردازی استدیویی می توان خلاقیت زیادی به خرج داد و سوژه را از تصویر جدا کرد.
این سبک نورپردازی از محبوبترین و در عین حال چالش برانگیزترین سبک های نورپردازی پرتره است که دارای متد های مهمی است.
1-EXPOSRE:
ممکن است نور خودرا به درستی اندازه گیری نمایید و به طور کامل به روی سوژه متمرکز شده باشید ولی عکس شما شفافیت کافی را نداشته باشد.
2-انعکاس در لنز:
انعکاس نور در لنز می تواند می تواند انتخاب خلاقانه و هنرمندانه ای برای عکاسی باشد اما ممکن است دارای ظاهری بیش از حد مبهم ویا بیش از حد ساده ای داشته باشد و یا اشعه های نورهای پراکنده در عکس نمایان شود که جذابیت عکس را کاهش می دهد و نتیجه ی دلخواهی نداشته باشد.
سرپوش لنز به شما کمک می کند تا اشعه های نور در اطرف با لنز برخورد کمتری داشته باشند،اما زمانی که از نورپردازی از جلو استفاده می کنیم این عامل زمانی که از پشت نورپردازی مینمایید فاقد کارایی است.
بنابراین بهترین روش برای یادگیری کار با نورپردازها، مطالعه بررسی سمت تابش نور از سمت نورپرداز ها است.باید در مورد زاویه ی تابش نور در بازه ی زمانی از روز به چه صورت به روی افراد،اشیا و مکان ها تابیده می شوند.
سپس می توانیم نورپردازی استدیویی را تمرین کنیم.زمانی که با لنز قادر به دیدن اطراف نیستیم،با دقت بیشتر به نورهای طبیعی می توانیم در هنگام نورپردازی با نورهای مصنوعی خلاقیت بیشتری به خرج بدهیم.
درباره این سایت